Perfectionisme is voor jou (deels) een sterke drive om wat je doet zo perfect mogelijk af te leveren. Je legt de lat hoog voor jezelf en anderen, je streeft topkwaliteit na en verlegt grenzen. Je werkt planmatig en georganiseerd, hebt oog voor detail en een groot engagement en verantwoordelijkheidsgevoel.

Enerzijds zal dit gedreven perfectionisme je dus vaak geholpen hebben in je leven. Het heeft je op heel wat vlakken gebracht waar je nu staat, wat je nu doet, zelfs wie je nu bent en hoe je in het leven staat. Het is een deel van je “zijn”, je “eigen – aard – ig – heid”. Het “boeit je” met heel je hart.

Soms slaat dit perfectionisme vanuit een energiegevende gedrevenheid om in iets anders. Wil jij liefst altijd zonder één enkele fout te maken topkwaliteit nastreven en voel je een knagend stemmetje van binnen dat het nooit goed genoeg is en het altijd beter kan? Blijf je steeds bezig en kan je moeilijk loslaten? Heb je moeite met delegeren omdat je van mening bent dat je het zelf beter kan dan de ander? Voel je je overal verantwoordelijk voor of probeer je steeds te voldoen aan de (vermeende) hoge verwachtingen van anderen?

Wanneer de inspanning die je hiervoor moet leveren niet meer opweegt tegen het resultaat, dan kan je zelf, de omgeving, het werk, … eronder gaan lijden. Of, wanneer je vaak in de weer bent om allerlei toekomstig onheil te voorkomen, dan herken je misschien volgende uitspraak “Piekeren neemt de zorgen van morgen niet weg, maar wel de kracht van vandaag”. En wanneer je vooral bezig bent met het invullen van de (vaak veronderstelde) verwachtingen van anderen, loop je het risico dat je de connectie met jezelf verliest.

Het slaat ons dan in de boeien en we komen vast te zitten aan het perfectionisme. De balans zit niet meer goed, maar we slagen er niet in om ze aan te passen als het nodig is. “Geboeid door perfectionisme” dus, zoals de titel weergeeft.

Heel wat mensen hebben wel wat van beide. De vraag is of de balans nog goed zit en hoe je ze kan aanpassen als dat nodig zou zijn. Als je er echter aan vast komt te zitten, het niet meer flexibel inzet, het te pas en te onpas de kop komt

opsteken en het een ingesleten gewoontepatroon gaat worden dat meer als een “dwang” gaat aanvoelen, dan is het zinvol om ermee aan de slag te gaan.

Is het de bedoeling om dit perfectionisme volledig uit het leven te bannen? Uit ervaring blijkt dat de meeste perfectionisten dit eigenlijk niet willen en de vraag is of het überhaupt wel mogelijk of nodig is. Je perfectionisme inzetten wanneer het nuttig is enerzijds, en het kunnen temperen wanneer het niet nodig is anderzijds zal aldus de uitdaging zijn. Kortom, “je komt er niet van los, maar je kan er wel mee verder.”

Wil jij dan ook graag in een persoonlijk, individueel traject je perfectionisme beter leren kennen, nieuwe inzichten en technieken verwerven om anders om te gaan met jouw perfectionisme? Wil je enerzijds dingen veranderen en tegelijkertijd toch ook dichtbij jezelf blijven?